انسان های احمق نه از کتاب خوششان می اید نه از فیلم های مفهومی و نه هرچیزی که ان هارا وادار به تفکر کند.
انسان های کمی احمق تاحدودی کتاب خوانده اند، البته اینکه بتوانند مدارک تحصیلی خود را تکمیل کنند.
انسان های رمانتیک شعر میخوانند، رمان های عاشقانه را دنبال میکنند.
انسان های باهوش با معادلات سر و کار دارند، ریاضیات و فیزیک و از این دست...
انسان های پیشرو اما درگیر فلسفه میشوند ، همیشه ذهنشان پر است از سوالات بی پاسخی که تجمع کرده است، ان ها را از نوجوانی شان میتوانی بشناسی، گاه سوالاتی میپرسند که شمارا به چالش میکشند و پرده هایی را کنار میزنند که وحشت زده میشوید.
تویی که این را خواندی اگر نخست وزیر یا رئیس جمهور کشورت هستی فرهنگسراها را به انسانهای احساساتی، سیاست را به باهوش ها
و آینده ی میهنت را به فیلسوفانت بسپار.